W ostatnich latach nauka dostarcza nowych, istotnych informacji na temat leczenia raka wątrobowokomórkowego (HCC). Badania dotyczące zastosowania nivolumabu, leku immunoterapeutycznego, w połączeniu z innymi terapiami, w tym lenvatynibem i radioterapią, otwierają nowe perspektywy w praktyce klinicznej. Niniejsze doniesienie przedstawia wyniki badania, które ukazują wyjątkową skuteczność takiej kombinacji w leczeniu pacjenta z oligometastatycznym HCC.
Charakterystyka raka wątrobowokomórkowego i jego wyzwań terapeutycznych
Rak wątrobowokomórkowy (HCC) jest najczęstszym rodzajem raka wątroby, a jego występowanie związane jest z wieloma czynnikami ryzyka, takimi jak wirusy zapalenia wątroby typu B i C, alkoholowe stłuszczenie wątroby oraz metaboliczne choroby wątroby. HCC jest jedną z głównych przyczyn zgonów spowodowanych nowotworami na całym świecie. Mimo postępów w leczeniu systemowym, w tym immunoterapii i terapii celowanej, zaawansowane HCC pozostaje trudne do kontrolowania, co skutkuje niskim wskaźnikiem przeżyć pięcioletnich, wynoszącym zaledwie 5-14% w przypadku zaawansowanego stadium choroby.
Opis przypadku: Pacjent z oligometastatycznym HCC
Przedstawiamy przypadek mężczyzny w wieku 60 lat, u którego zdiagnozowano HCC związane z marskością wątroby spowodowaną wirusem HCV. Pacjent był aktywny, jednak podczas diagnostyki krwawiącego owrzodzenia żołądka ujawniono nową zmianę w wątrobie. Badania laboratoryjne wykazały znacznie podwyższony poziom alfa-fetoproteiny (AFP), co sugerowało agresywny charakter nowotworu. Po wykonaniu badań obrazowych ustalono, że pacjent ma przerzuty do kręgu T9, co klasyfikuje go jako pacjenta z HCC w stadium C według klasyfikacji BCLC.
Przebieg leczenia i wyniki
Początkowo pacjent otrzymał nivolumab, a następnie dodano lenvatynib. Po kilku cyklach terapii wystąpiły działania niepożądane, w tym wysypka i uszkodzenie nerek, co skłoniło lekarzy do przerwania leczenia systemowego. Następnie pacjent przeszedł stereotaktyczną radioterapię ciała (SBRT) w celu leczenia zmian nowotworowych. Interwencja ta okazała się niezwykle skuteczna, ponieważ przez ponad trzy lata nie stwierdzono żadnych oznak postępu choroby, mimo zaprzestania wszelkiej terapii. Poziom AFP utrzymywał się na niskim poziomie, a pacjent pozostawał aktywny i zdolny do wykonywania codziennych obowiązków.
Dyskusja: Znaczenie połączenia terapii
Wyniki tego przypadku wskazują na wyjątkową trwałość odpowiedzi na leczenie w porównaniu do standardowych prognoz dla pacjentów z HCC z przerzutami. W literaturze podkreśla się, że HCC z przerzutami do kręgosłupa ma złą prognozę, a mediana przeżycia wynosi zaledwie 6-7 miesięcy. W przeciwieństwie do tego, pacjent w przedstawionym przypadku wykazał się wyjątkową odpornością na chorobę przez ponad trzy lata, co sugeruje, że połączenie nivolumabu, lenvatynibu i SBRT może być skuteczną strategią terapeutyczną w oligometastatycznym HCC.
Podsumowanie: Nowe możliwości w leczeniu HCC
Wyniki tego badania podkreślają znaczenie dalszego badania kombinacji różnych metod terapeutycznych w leczeniu HCC. Chociaż obecne wytyczne nie określają optymalnych schematów leczenia, przedstawiony przypadek sugeruje, że kombinacja nivolumabu, lenvatynibu i SBRT może prowadzić do wyjątkowej kontroli choroby. Dalsze badania kliniczne są niezbędne, aby ustalić najlepsze strategie leczenia i maksymalizować potencjał dostępnych terapii.
Bibliografia
Chun Sewoon, Coyne Erin M, Meyer Jeffrey and Ho Won Jin. Durable Response to Combined Nivolumab, Lenvatinib, and Radiation Therapy Against Oligometastatic Hepatocellular Carcinoma. Cureus , 16(11), 601710-424. DOI: https://doi.org/10.7759/cureus.73434.
